Dag 22; We zijn er bijna
Blijf op de hoogte en volg René
03 Mei 2015 | Italië, Sacrofano
Na een, voor ons doen, laat ontbijt (8.30) zijn we aan de laatste echte etappe richting Rome begonnen. Een korte etappe (65 km) met toch nog aardig wat hoogtemeters (850). Deze meters zaten vooral in korte klimmetjes van 500 tot 800 meter. Daar kun je aardig last van hebben als het herstel van de vorige dagen wat achterblijft. Als je wel voldoende hersteld bent (Marcel), zijn dit soort heuveltjes kinderspel en vlieg je met de opgebouwde spiertjes zo omhoog! Er was dus enig verschil in ons basistempo, maar dat nam niet weg dat we de laatste klimmeters hand in hand hebben gereden. De ontlading daarna was bijzonder groot! Een emotioneel moment! Onderweg tijdens de koffie, waar we het zondagochtend ritueel van wat oudere heren schijnbaar in de war stuurden (wij zaten op de stoeltjes waar zij sinds jaren op zondag 12.00 uur hun espresso drinken). Overigens had één van hen jaren geleden al eens van Parijs naar Venetië gefietst; dat schept toch een band. Nu alleen nog een laatste stuk (25km) bergafwaarts en we zijn er. We hebben in de verte de voorsteden van Rome al zien liggen. We hebben er echter voor gekozen om nog één nacht in een B&B vlak voor Rome te overnachten (waar we ongevraagd de auto meekregen om een eindje verderop te gaan eten en een lesje Bocci te krijgen), zodat we morgenvroeg bijtijds het Sint-Pietersplein kunnen bereiken. Daar, indien mogelijk de Paus even de hand drukken (of even de voordeur aanraken) en de tocht zit erop. Hoe dat allemaal loopt komt in het volgende verslagje!
-
03 Mei 2015 - 16:29
Jos Ten Voorde:
de laatste loodjes wegen het zwaarst. geweldige prestatie mannen en hopelijk een mooie periode gehad -
03 Mei 2015 - 16:50
Betty:
Echt zielig die oude mannetjes. Hun hele dag verpest! Juliie hebben trouwens wel een grensverleggende prestatie geleverd! Daar mogen jullie best trots op zijn! Mooi zo'n emotioneel moment! Voor altijd in je geheugen gegrifd toch! Een plaatsje naast de paus op het balcon is toch het minste wat Rome jullie kan aanbieden.
-
03 Mei 2015 - 17:08
Christine:
Jongens wat hebben jullie het geweldig gedaan! Vanmiddag aan de telefoon hield ik het al niet droog bij jouw verhaal René en ook nu springen de tranen me weer spontaan in de ogen bij het lezen van het stukje dat jullie hand in hand de laatste klimmeters hebben gefietst. Super, super, super. Woorden schieten te kort! -
03 Mei 2015 - 18:08
Frans En Rianne:
Nou heren knap gefietst hoor, het zal morgen een fantastische ontlading zijn als jullie het Sint Pietersplein opfietsen. Geniet ervan en dit is een reis/fietstocht die jullie nooit meer zullen vergeten al wordt je 100 jaar oud. -
03 Mei 2015 - 18:57
Christa En Karen:
Prachtig.....
Hoe bijzonder is het om te ontdekken dat de mens zoveel meer is dan alles wat hem tegenhoudt, beperkt of belemmert in het leven. Als symbool hiervan jullie enorme fietstocht!
Het komt er op aan hoe je je hiertoe verhoudt; en dat vereist moed, volharding en mentale veerkracht.
En jullie zullen morgen je bestemming halen..Rome...
Het mooie is dat de bestemming eigenlijk in jullie zelf zat. Je zelf tot het uiterste pushen en je doel bereiken, ongeacht allerlei fysieke en geografische omstandigheden.
Zoals al vaker is gezegd, is de weg er naar toe is net zo belangrijk is als het gestelde doel!
Jullie verslag lezend, denk ik, dat jullie missie in alle opzichten is volbracht.
Diep respect en bewondering hiervoor!
Lieve groet,
Karen en Christa
-
04 Mei 2015 - 00:39
Rene:
Amici cyclismo saluti!
Veel plezier met de korte tocht naar de eeuwige stad.
Mooie prestatie!
Tot vrijdag of zo.
Groet,
Rene
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
